Έχει αλλάξει σημαντικά το πολιτιστικό πεδίο στην πόλη μας Η κρίση έχει διακόψει την πάλαι ποτέ αγωνιώδη προσπάθεια θιάσων να εξασφαλίσουν μια θέση στο πρόγραμμα καλοκαιρινών εκδηλώσεων. Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Ξεκαθάρισε η ήρα από το στάρι. Οι θίασοι που προγραμματίζουν εμφάνιση στο Ρέθυμνο κάνουν αίτημα για παραχώρηση της Φορτέτζας με ενοίκιο φυσικά.
Ωφελημένος στην περίπτωση αυτή είναι ο Δήμος. Και οι δημότες δεν στερούνται ποιοτικού θεάματος. Για παράδειγμα αυτό το καλοκαίρι δεν μας έλειψε καμιά από τις πολυσυζητημένες παραγωγές του κέντρου.
Φιλιππίδης, Ρουγγέρη, Μαμουλίδης, Ράντου, Κυριακίδης, ήταν από τους προνομιούχους, αφού είχαν μεγάλη προσέλευση, αλλά και οι άλλοι δεν πήγαν άσκημα.
Το δυσάρεστο είναι ότι και πάλι ο κόσμος γύρισε την πλάτη στην υψηλή ποιότητα. Μέτρησε πολύ και πάλι η αναγνωρισιμότητα των ηθοποιών από τη συμμετοχή τους σε σίριαλ. Κριτήριο εντελώς παράλογο για τους πολύ μυημένους στα της τέχνης θέματα. Αλλά το σημερινό κοινό έτσι έμαθε να αξιολογεί. Πες μου σε ποιο σίριαλ παίζει για να σου πω τη γνώμη μου για τον κάθε ηθοποιό. Άλλες εποχές άλλα ήθη. Τι να κάνουμε;
Με τέτοια κριτήρια δεν είναι ν’ απορεί κανένας γιατί μια τόσο εξαιρετική καρατερίστα ηθοποιός όπως η «Βούλα» του «Μην αρχίσεις την μουρμούρα», ήταν άγνωστη μέχρι που άρχισε η σειρά.
Από τις συναυλίες εκτός του Φραγκούλη, που μας τα είπε ο ίδιος σε προηγούμενο φύλλο μας, εκείνη με Μαρινέλλα – Χατζή αποδείχτηκε θρίαμβος, ενώ ο Νταλάρας έφυγε ευχαριστημένος από το Ρέθυμνο, αφού τουλάχιστον έκοψε περισσότερα εισιτήρια από το Ηράκλειο!
Υπάρχει όμως και ο άλλος πολιτισμός εκτός τειχών και Φορτέτζας που συνθέτει τη νέα μας πολιτιστική ταυτότητα.
Ο Σύλλογος Άδελε Αγίας Παρασκευής, έκανε και πάλι την έκπληξη με σειρά παραστάσεων στο χώρο του. Το σενάριο ήταν αυτή τη φορά της Νάνσυ Διομανταράκη. Από τη νεαρή καλλιτέχνιδα που είναι και άριστη τραπεζική υπάλληλος ακόμα και τη συγγραφή μπορούσαμε να περιμένουμε. Είναι εξαιρετικά ταλαντούχα και το αποδεικνύει. Στον ίδιο χώρο και η Χρυσούλα Σκεπετζή, βρήκε τον τέλειο τόπο καλλιτεχνικής έκφρασης.
Τα ΜΠΟΥΝΤΑΛΙΑ επίσης χάλασαν κόσμο κι αυτό το καλοκαίρι, στο Γαράζο έγινε καλλιτεχνική κοσμογονία στο Φεστιβάλ Κίτρου και ο Απόστολος Κουγιτάκης που δραστηριοποιείται στα Χανιά, αλλά δεν ξεχνά και τη γενέτειρά του το Ρέθυμνο, ικανοποίησε και φέτος στο έπακρον τους θαυμαστές του.
Οφείλουμε να σταθούμε και πάλι στο Θεατρικό Περίπλου. Όλη η ομάδα ολοχρονίς ανεβάζει ποιότητα και διδάσκει ήθος. Δεν υπάρχει παράσταση ερασιτέχνη που να απουσιάζουν, ο Θωμάς και η παρέα του. Αυτοί οι άνθρωποι πραγματικά τιμούν το πολιτιστικό μας γίγνεσθαι. Νοιώθουμε πάντα την ανάγκη να το τονίζουμε. Είναι άλλωστε τόσο σπάνιο το ήθος στις μέρες μας. Ήθος με την έννοια της συμμετοχής και της αναγνώρισης κάθε προσπάθειας χωρίς σχόλια, που επιχειρούν να μειώνουν το αποτέλεσμα για δημιουργία εντυπώσεων.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει μια πρωτοβουλία που ξεκίνησε, με επίκεντρο το παλιό κτήριο της Εμπορικής Τράπεζας. Θα πρέπει να την προσέξουμε γιατί ενδεχομένως να ανοίγει δρόμους στην αξιοποίηση χώρων μέσα στην πόλη για την παρουσίαση της δουλειάς τόσων ομάδων που δραστηριοποιούνται στο Ρέθυμνο των Γραμμάτων και Τεχνών.
Οι κοσμογονικές αυτές αλλαγές που παρατηρούμε στον πολιτιστικό μας χώρο, δεν μας άφησαν αδιάφορους. Επειδή αυτές τις εποχές κάθε σπατάλη εξοργίζει παραδεχόμαστε ότι ο Δήμος Ρεθύμνου φρόντισε να μην προκαλέσει. Κάποια γεγονότα μας έλειψαν, κάποια άλλα βεβαίως και θα έπρεπε κάποτε να κλείσουν τον κύκλο τους, έχοντας καλύψει το στόχο τους. Σημασία έχει ότι κι ένα ευρώ από το δημοτικό ταμείο θα πρέπει να καλύπτει απολύτως απαραίτητες ανάγκες. Δεν υπάρχουν περιθώρια για πολιτιστικούς «αβδηριτισμούς».
Αυτό που πραγματικά αξίζει ιδιαίτερης αναφοράς, είναι ότι επί εποχής κρίσης και ο πολιτισμός άλλαξε ταυτότητα. Από εφαλτήριο τουριστικής ανάπτυξης έχει καθιερωθεί σανίδα σωτηρίας σωματείων και φορέων για να καλύψουν τις ανάγκες τους. Πάντα χρήσιμος δηλαδή και απολύτως αναγκαίος. Αυτό όμως έχει και τη μεγαλύτερη σημασία.