Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον το πολιτικό σκηνικό και τις εξελίξεις στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Και καθώς, με τα μέχρι στιγμής δεδομένα η εκλογή του δεν φαίνεται πιθανή, έχουν πυκνώσει οι περιοδείες των πολιτικών αρχηγών και των στελεχών των κομμάτων ανά την Ελλάδα, «δια πάν ενδεχόμενο». Το περασμένο Σαββατοκύριακο, είχαμε στην Κρήτη τρεις πολιτικούς αρχηγούς, τον κ. Κουτσούμπα του ΚΚΕ στα Χανιά, τον κ. Θεοδωράκη του Ποταμιού στο Ρέθυμνο και τον κ. Τσίπρα του Σύριζα, στο Ηράκλειο.
Είχαμε και ένα μπαράζ δημοσκοπήσεων, έξι συνολικά τις τελευταίες σαρανταοκτώ ώρες. Όλες αυτές καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα. Πρώτο κόμμα στις εκλογές, αν γίνουν, θα είναι ο Σύριζα. Οι εκτιμήσεις μάλιστα είναι πως το ποσοστό του θα ξεπεράσει το 30% και θα εκλέξει από 130, μέχρι 140 βουλευτές. Φυσικά, υπάρχει ακόμη χρόνος για να ανατραπούν όλα τα ανωτέρω, αλλά το μέχρι σήμερα συμπέρασμα είναι αυτό που προαναφέραμε.
Είχαμε και μια σειρά δηλώσεων από στελέχη της συμπολίτευσης, αλλά και από θεσμικούς παράγοντες όπως ο κ. Στουρνάρας της Τράπεζας της Ελλάδας, που κατέληγαν όλες στο ίδιο συμπέρασμα. Αν προκηρυχθούν εκλογές θα έχουμε πιστωτικό γεγονός και αν πρώτο κόμμα είναι ο Σύριζα, θα γίνει bank run, θα επιστρέψουμε στη δραχμή και θα καταστραφεί η Χώρα.
Και, τέλος, είχαμε και τις δηλώσεις των Ευρωπαίων, του Γιουνκέρ, των εκπροσώπων της Κομισιόν, του κ. Μοσκοβισί, αλλά και του Βερολίνου, που ενορχηστρωμένα αναφέρονται στον κίνδυνο επικράτησης στην Ελλάδα «ακραίων δυνάμεων». Οι οποίες «θα ανακόψουν την πορεία της και θα κάνουν δύσκολη τη συνεννόηση των Ευρωπαίων μαζί τους».
Πόσο πρέπει να φοβόμαστε λοιπόν; Διότι η θεωρία «δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε» ή «ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται», που διατυπώνεται από αρκετούς «υποψήφιους ψηφοφόρους» του Σύριζα, αντικρούστηκε την περασμένη Κυριακή στο Ωδείο από το Σταύρο Θεοδωράκη. Ο οποίος είπε: «ναι ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται, αλλά τον πνιγμό;».
Εκτίμησή μας είναι πως δεν πρέπει να φοβόμαστε ούτε τις εκλογές, που αποτελούν την κορύφωση του δημοκρατικού μας πολιτεύματος, ούτε την επικράτηση του Σύριζα, που είναι ένα δημοκρατικό κοινοβουλευτικό κόμμα. Θα συμφωνήσουμε ότι στους κόλπους του έχει και ακραίες φωνές, αλλά εκτίμηση και ελπίδα μας είναι πως αυτές θα απομονωθούν, «πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις». Διότι η εκλογική δύναμη του σημερινού Σύριζα, συντίθεται από τον Συνασπισμό του 4% και από ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων του παλαιού, κραταιού ΠΑΣΟΚ, που άλλαξε πολιτική στέγη. Την ίδια σύνθεση έχουν και τα στελέχη του. Και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που σήμερα είναι στελέχη του Σύριζα, δεν θα καταστρέψουν την Ελλάδα με ακρότητες, πειραματισμούς και πείσματα που δεν χωρούν στο σύνθετο Ευρωπαϊκό πολιτικό σκηνικό. Στο οποίο το πάνω χέρι έχει προς το παρόν το Λαϊκό κόμμα της κυρίας Μέρκελ και τα ανάλογα κόμματα που κυβερνούν τις περισσότερες χώρες της Ευρωζώνης. Αυτό που αποζητούν τα πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ, είναι η εκ νέου νομή της Χώρας και όχι η καταστροφή της. Θα μου πείτε, ναι αλλά αυτοί είναι που μαζί με τη Νέα Δημοκρατία μας οδήγησαν στην Κρίση που περνάμε σήμερα. Αυτούς θα βάλουμε να κυβερνήσουν ξανά;. Η απάντηση στο ερώτημα αυτό, περνά πάλι από τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων. Που, αν επαληθευτούν, θέλουν τη δημιουργία συμμαχικής και όχι μονοκομματικής κυβέρνησης. Με κορμό το Σύριζα και στήριξη από το Ποτάμι. Διότι, αν ο Σύριζα είναι το πρώτο κόμμα, με βάση το εκλογικό σύστημα μόνο αυτός μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση, συνεργαζόμενος με ένα μικρότερο, αλλά σχετικά ισχυρό σε δύναμη κόμμα. Αλλιώς, τα κουκιά δεν βγαίνουν. Και το Ποτάμι, χρειάζεται να στηριχθεί και να υποστηριχθεί από το εκλογικό σώμα, ώστε να βγει ισχυρό από τις εκλογές. Διότι, με την πορεία του αλλά και με τις δηλώσεις των στελεχών του, δείχνει ότι είναι ένα σοβαρό, μετριοπαθές, Ευρωπαϊκό πολιτικό κόμμα. Πού έχει ήδη χαράξει αρκετές «κόκκινες γραμμές», όσον αφορά τις μελλοντικές του Κυβερνητικές συνεργασίες. Παραμονή στην Ευρωζώνη, με κάθε κόστος είναι η πρώτη από αυτές. Να τα αλλάξουμε όλα, χωρίς να γκρεμίσουμε τη Χώρα, είναι μια δεύτερη. Και, έμπειροι, επιτυχημένοι στη ζωή άνθρωποι, στην Κυβέρνηση, είναι μια τρίτη. Υπάρχουν και πολλές άλλες, αλλά, αν ισχύσουν οι παραπάνω τρεις και αν ο Σύριζα αποδεχτεί την Ευρωπαϊκή πραγματικότητα, υπάρχει ελπίδα για τη Χώρα. Που δε φαίνεται να υπάρχει με τη συγκυβέρνηση πια, αφού, σύμφωνα με το Οικονομικό βαρόμετρο του ΕΒΕΑ, «οι μισοί Έλληνες, δεν μπορούν σήμερα να εκπληρώσουν τις φορολογικές και ασφαλιστικές τους υποχρεώσεις».
Ας μείνουμε ψύχραιμοι λοιπόν. Ελπίζοντας ότι, παρά τις προβλέψεις, έστω και την τελευταία στιγμή τα δύο μεγάλα κόμματα θα συνεννοηθούν, θα εκλέξουν πρόεδρο της Δημοκρατίας, θα αποφασίσουν την αναθεώρηση του Συντάγματος και θα συμφωνήσουν για την ημερομηνία των εκλογών, το φθινόπωρο ή το χειμώνα του 2015. Αλλά και να μη συμβούν τα παραπάνω, που είναι ο «δρόμος της Αρετής» για το Πολιτικό σύστημα, πάντα υπάρχουν λύσεις στη Δημοκρατία. Φτάνει το σύνθημα «εκλογές τώρα» και η επικράτηση των ακραίων στοιχείων στο Σύριζα, να μη γίνουν ο δρόμος της καταστροφής και του ολέθρου, για όλους μας.