Ο Δαβίδ είναι ο πιο γνωστός από τους προχριστιανικούς βασιλιάδες του Ισραήλ. Διακρινόταν για τη γενναιότητα και την ευσέβειά του.
Δείγμα της πίστης που φώλιαζε μέσα του από τα χρόνια ακόμη που δεν είχε αναρριχηθεί στην εξουσία ότι ο θεός θα μπορούσε να τον προστατέψει από κάθε κακό είναι ο Ψαλμός ΡΜΓ’ της Παλαιάς Διαθήκης που σήμερα παρουσιάζουμε σε δική μας απόπειρα για ελεύθερη απόδοση στα νεοελληνικά. Παρουσιάζουμε στο παρόν σημείωμα τον εν λόγω ψαλμό γιατί όσα δεινά ζει ο Δαβίδ και για τα οποία παρακαλεί τη βοήθεια του θεού θα θυμίσουν τα όσα βιώνουν ακούσιά τους οι Έλληνες τα τελευταία χρόνια.
«1. Άκουσε καλά, Κύριε, την προσευχή μου και αφουγκράσου τα παρακάλια μου. Αποκρίσου μου με όλη σου την αλήθεια και τη δικαιοσύνη.
2. Και μην επικρίνεις το δούλο σου, γιατί μπροστά σου δίκαιος δε θ’ αναφανεί κανείς άνθρωπος από τους ζωντανούς.
3. Γιατί κυνήγησε ο οχτρός την ψυχή μου και έριξε πολύ χαμηλά καταγής τη ζωή μου και μ’ έβαλε να ζω όπως οι αιώνιοι νεκροί στα σκοτάδια.
4. Κι αυτό έχει ως επακόλουθο το πνεύμα μου να ζει μέσα μου περίλυπο και η καρδιά μου στα σωθικά μου να συνταράσσεται.
5. Ξαναθυμούμαι τα χρόνια τα παλιά, σκέφτομαι όλα τα έργα σου και δίδω μεγάλη προσοχή σε όλα όσα έφτιαξαν τα χέρια σου.
6. Τεντώνω τα χέρια μου προς το μέρος σου, η ψυχή μου διψά για σένα όπως η γη που υποφέρει από ξηρασία.
7. Άκουσέ με, Κύριε, γρήγορα, καθώς το πνεύμα μου σβήνει. Μην κρύψεις το πρόσωπό σου από μένα και τύχει όμοιος να καταντήσω μ’ εκείνους που τους κατεβάζουν νεκρούς στο λάκκο.
8. Κύριε, κάμε με ν’ ακούσω το ξημέρωμα την ευσπλαχνία σου αφού σε σένα στήριξα όλο μου το θάρρος. Κάμε με να μάθω το δρόμο που πρέπει να διαβαίνω εφόσον προς εσένα σήκωσα την ψυχή μου.
9. Λευτέρωσέ με από τους οχτρούς μου, Κύριε, σε σένα βρήκα καταφύγιο.
10. Δίδαξέ με να κάνω ό,τι θες, γιατί ο θεός μου είσαι συ. Το πνεύμα σου το ενάρετο ας με οδηγήσει στο σωστό δρόμο.
11. Με το όνομά σου το μέγα, Κύριε, δώσε μου ζωή και με τη δικαιοσύνη σου διώξε από την ψυχή μου τη λύπη.
12. Με το έλεός σου ξεπάστρεψε τους οχτρούς μου και εξαφάνισε όλους αυτούς που πικραίνουν την ψυχή μου, εφόσον εγώ είμαι δούλος σου».
* Στη γυναίκα μου, Μαρία, και στους γονείς μου, Ηρακλή και Σωτηρία. Για την παρουσία τους στη ζωή μου…