Όπως είναι γνωστό το ζήτημα της ασφαλτόστρωσης της οδού Ε. Μαρούλη (επική την ονόμασαν κάποιοι), πήρε πανελλήνια διάσταση με ιδιαίτερα αρνητικό πρόσημο για τον τόπο και τους ανθρώπους του. Γράφτηκαν και ειπώθηκαν πολλά. Όμως, όσο κι αν φαίνεται παράξενο, η πολύκροτη αυτή υπόθεση, καθεαυτή, δεν αποτέλεσε έκπληξη για το μέσο Ρεθεμνιώτη. Αντίθετα, αποτελεί μια συνήθη περίπτωση της καθημερινότητάς μας. Η απουσία επαρκών χώρων πάρκινγκ, σε συνδυασμό με την αδιαφορία κάποιων συμπολιτών που γράφουν στα παλαιά των υποδημάτων τους τα απαγορευτικά σήματα ή τις ανακοινώσεις της τροχαίας και της δημοτικής αρχής είναι κομμάτι της καθημερινής μας πραγματικότητας. Και βέβαια γνωστό είναι ότι το πρόβλημα αυτό δεν είναι μόνο ρεθεμνιώτικο. Χαρακτηρίζει όλες τις πόλεις της Ελλάδος, μεγάλες, μεσαίες και μικρές. Ακόμη και τα χωριά μας. Προς τι λοιπόν η υποκριτική έκπληξη και η αγανάκτηση των τηλεοπτικών φωστήρων του Άστεως!
Ειπώθηκαν αρκετά για την απαράδεκτη και επονείδιστη εκπομπή του καναλιού «Ε» με πρωταγωνιστή το γνωστό και μη εξαιρετέο τηλεοπτικό αστέρα-εισαγγελέα κ. Ευαγγελάτο και το «εκλεκτό» δημοσιογραφικό επιτελείο αποτελούμενο από τους δημοσιογράφους κ. Κάτζου, κ.Δ. Μαρκόπουλο από το «Πρώτο Θέμα» και κ. Σεργέτη από το «newsit». Αποτελεί κηλίδα στα χρονικά της ελληνικής δημοσιογραφίας. Από την αρχή μέχρι το τέλος καταπατεί βάναυσα τις βασικές αρχές της δημοσιογραφικής δεοντολογίας.
Περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία της εν Ελλάδι δημοσιογραφικής παθογένειας. Θράσος, ειρωνεία, σαρκασμό, αυθάδεια, μυκτηρισμό, αγένεια, διαπόμπευση προς τις εκλεγμένες αρχές της πόλης. Φτηνό λαϊκισμό. Ανοίκεια μετατροπή του ρόλου του δημοσιογράφου σε ρόλο δικαστή. Απόφανση επί παντός επιστητού. Κατασκευή από το πουθενά πανελλήνιας εμβέλειας είδησης. Αποπροσανοτολισμό της κοινής γνώμης από τα ουσιαστικά της προβλήματα. Κραυγαλέως ανεπαρκείς στο να αξιολογήσουν και να αποκωδικοποιήσουν το μήνυμα του ατυχούς αυτού βίντεο, οι τηλεοπτικοί «μεγαλοδημοσιογράφοι» της Αθήνας ακρίτως, και αυθαιρέτως καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι εκεί στον Δήμο του Ρεθύμνου συμπολίτευση και αξιωματική αντιπολίτευση είναι είτε ηλίθιοι και βλάκες είτε φαύλοι που εξυπηρετούν συμφέροντα εργολάβων. Διαλέξτε! Τρίτος δρόμος δε χωρεί. Ο κ. Μαρκόπουλος ακούγεται να αναφωνεί σε κάποιο σημείο, απαντώντας σε παρατήρηση του κ. Μαρινάκη ή του κ. Νίνου: «και η βλακεία είναι είδηση, αγαπητέ». Αληθινό μνημείο παραπληροφόρησης και κάκιστης δημοσιογραφίας. Παράδειγμα προς αποφυγή, χρήσιμο από την ανάποδη για τη διδασκαλία στις Σχολές Δημοσιογραφίας.
Ένα ακόμα ζήτημα είναι το πως η τοπική δημοσιογραφία επιλέγει, ιεραρχεί και προβάλλει τις εγχώριου ενδιαφέροντος ειδήσεις. Οι ειδήσεις αυτές και ο τρόπος που εκφέρονται αποτελούν την πρώτη ύλη από την οποία οι εφημερίδες και τα κανάλια του Μεγάλου Άστεως αντλούν τις πληροφορίες τους για το τι συμβαίνει στην επαρχία μετατρέποντάς τις διά βιασμού σε ειδήσεις πανελλήνιας εμβέλειας. Στην περίπτωσή μας, είναι ενδιαφέρον να δει κανείς το πως μια «αθώα» είδηση που βγαίνει από ένα βιντεάκι μιας συμπαθούς νεαράς δημοσιογράφου στην επαρχία, παραμορφώνεται στα χέρια ενός Ευαγγελάτου, πως παίρνει πανελλήνια διάσταση, πώς γίνεται όργανο παραπληροφόρησης από τους επαγγελματίες του είδους, και πώς σπιλώνει βάναυσα ένα ολόκληρο τόπο. Την επικίνδυνη αυτή πλευρά της δημοσιογραφίας τη θίγει θαυμάσια το άρθρο του Βαγγέλη Παπαδάκη στα «Ρεθεμνιώτικα Νέα». Εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο τα συναισθήματα μιας ολόκληρης πόλης. Άποψη που συνεπικουρεί και το εύστοχο σχόλιο της ίδιας εφημερίδας.
Για μας όμως υπάρχει και ένα άλλο σοβαρό ζήτημα. Μην κρυβόμαστε. Η κωμικοτραγική αυτή ιστορία είναι αποτέλεσμα ελλιπούς αστυνόμευσης και πιο συγκεκριμένα, είναι απότοκο της κατάργησης της δημοτικής αστυνομίας. Οι συνέπειες, του γεγονότος αυτού, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά το κυκλοφοριακό πρόβλημα, την παράνομη στάθμευση στο Ρέθυμνο και την κυκλοφοριακή συμπεριφορά μας, είναι τεράστιες και ανυπολόγιστες. Είναι φανερό ότι η απουσία της υπηρεσίας αυτής μας κάνει πιο ασύδοτους και αντικοινωνικούς ως οδηγούς. Βγάζει συχνά το χειρότερο κομμάτι του εαυτού μας. Παρκάρομε τα οχήματά μας όπου βολεύει την ατομική μας εξυπηρέτηση, αδιαφορώντας για τα μηνύματα της Τροχαίας και των Δημοτικών Αρχών, καθώς και για τα προβλήματα που δημιουργούνται στους συμπολίτες μας. Η έλλειψη χώρων πάρκινγκ είναι υπαρκτή, αλλά το γεγονός αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία και άλλοθι για τέτοιου είδους συμπεριφορές. Είναι σίγουρο ότι η παρουσία της Δημοτικής Αστυνομίας θα απέτρεπε το παρκάρισμα ΙΧ στη Ε. Μαρούλη από την παραμονή της μέρας που θα γινόταν η ασφαλτόστρωση.
Υποτίθεται ότι η κατάργηση της υπηρεσίας αυτής έγινε για λόγους οικονομίας. Όμως, το μεγαλύτερο μέρος της δαπάνης εξασφαλιζόταν από τα πρόστιμα που επεβάλλοντο στους καθ’ υποτροπή παραβατικούς οδηγούς και ο προϋπολογισμός του Δήμου δεν επιβαρυνόταν ουσιαστικά. Είναι απαραίτητη η υπηρεσία αυτή και μάλιστα αναγκαία προϋπόθεση, προκειμένου να αποκτήσουμε όλοι μας συνείδηση υπεύθυνου πολίτη. Η παλιά πόλη δε φτιάχτηκε για αυτοκίνητα, αλλά μόνο για ημίονους και κάρα, ενώ η νέα πόλη δεν δημιουργήθηκε κατόπιν οργανωμένου σχεδίου, αλλά αφέθηκε στην τύχη, στην άγνοιά και την απρονοησία για το τί έμελλε να συμβεί σ’ αυτή την πόλη από το 1970 και μετά. Πιστεύομε ότι ένα από τα άμεσα θέματα που θα πρέπει να απασχολήσουν τη δημοτική αρχή, συμπολίτευση και αντιπολίτευση, είναι η επανασύσταση τη υπηρεσίας αυτής. Αποτελεί βασική ανάγκη και προϋπόθεση για την κοινωνική μας ωρίμανση, και τη μετεξέλιξή μας σε συνειδητούς πολίτες.
*Ο Μιχάλης Ν. Τζεκάκης, είναι πρ. διευθυντής της Βιβλιοθήκης του Π.Κ.