Η Ιρένα Σέντλερ γεννήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 1910 και πέθανε στις 12 Μαΐου 2008. Παιδί χριστιανικής οικογένειας.
Ήταν κοινωνική λειτουργός από την Πολωνία και μέλος της αντίστασης κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου η Ιρένα εργαζόταν στο γκέτο της Βαρσοβίας ως ειδική υδραυλικός υπονόμων. Μαζί με τους συνεργάτες της κατάφερε να βγάλει από το Γκέτο της Βαρσοβίας και να σώσει 2.500 παιδιά εβραϊκής καταγωγής. Κάποια στιγμή η δράση της έγινε γνωστή, συνελήφθη από τις ναζιστικές δυνάμεις, βασανίστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο αλλά κατάφερε να δραπετεύσει.
Η Ιρένα έβγαζε λαθραία βρέφη τοποθετώντας τα στον πάτο της εργαλειοθήκης της ή σε ένα σάκο από λινάτσα, που είχε στην καρότσα του φορτηγού της για τα μεγαλύτερα παιδιά. Ακόμα, είχε ένα σκύλο στην καρότσα, που τον είχε εκπαιδεύσει να γαβγίζει όταν οι ναζί φαντάροι της άνοιγαν να μπει ή να βγει από το γκέτο και με το γάβγισμά του κάλυπτε τους θορύβους/ήχους που έκαναν τα βρέφη/παιδιά!
Η Ιρένα κράτησε ένα αρχείο με τα ονόματα των παιδιών που είχε διασώσει και το φύλαξε σε ένα γυάλινο βάζο που έθαψε κάτω από ένα δέντρο στην αυλή της.
Μετά τον πόλεμο, προσπάθησε να εντοπίσει όσους γονείς είχαν επιζήσει και επανένωσε τις οικογένειες. Οι περισσότεροι από αυτούς είχαν πεθάνει στους θαλάμους αερίων. Τα παιδιά αυτών, τα βοήθησε να τακτοποιηθούν σε θετές οικογένειες ή να υιοθετηθούν.
Το 1965 της απονεμήθηκε από το κράτος του Ισραήλ ο τίτλος του «Δικαίου των Εθνών», τιμητικός τίτλος που απονέμεται από το Ίδρυμα «Γιαντ Βασσέμ», για τη Μνήμη των Μαρτύρων και των Ηρώων του Ολοκαυτώματος, εκ μέρους του Κράτους του Ισραήλ, σε μη-Εβραίους, που στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με κίνδυνο της ζωής τους, έσωσαν τις ζωές χιλιάδων Εβραίων.
Το 2007, η Ιρένα προτάθηκε για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Δεν επελέγη. Το κέρδισε ο Αλ Γκορ, για ένα φιλμ σχετικά με την υπερθέρμανση της γης.
Λίγο πριν πεθάνει είπε:
«Κάθε παιδί που σώθηκε με τη βοήθειά μου και όλων των υπολοίπων, που δεν είναι πια εν ζωή, είναι κυρίως η αιτιολογία της ύπαρξής μου σ’ αυτήν τη γη και όχι λόγος για τιμές».
(Η Αναφορά μου, ένα αναμνηστικό μνημόσυνο στη μνήμη ενός πραγματικού Χριστιανού ανθρώπου, της Ιρένα Σέντλερ).