Ο Σάκης Γεωργόπουλος ένιωθε απέραντη χαρά. Ήταν ο παίκτης που έδωσε στην ομάδα του να πιει από το νέκταρ της ευτυχίας κάνοντας τους αντιπάλους του να πέσουν στο χορτάρι για να συνειδητοποιήσουν τι πραγματικά είχε συμβεί. Κι όλα αυτά αγωνιζόμενος με σπασμένο αντίχειρα από το 17′. Στη συνέντευξη τύπου όμως έδειξε πολύ καταλαγιασμένος ενθυμούμενος βέβαια ότι η ΑΕΜ προσπαθεί τρία χρόνια τώρα να πάρει τον τίτλο.
«Ξέραμε ότι παίζαμε όλη τη χρονιά σήμερα (σ.σ. την Κυριακή). Στον αγωνιστικό χώρο βρέθηκαν οι δύο καλύτερες ομάδες του πρωταθλήματος. Είναι άδικό από ένα ματς να κρίνεται ο τίτλος αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο και αυτό είναι και το τοπικό του Ρεθύμνου.
Εμάς μας έκανε και η ισοπαλία αλλά παίξαμε για τη νίκη.
Ξεκινήσαμε καλά κι ίσως θα μπορούσαμε να είχαμε προηγηθεί στο α’ ημίχρονο. Δεν τα καταφέραμε. Στο β’ ημίχρονο δώσαμε χώρο στην αντίπαλη ομάδα και δεχθήκαμε ένα γκολ που όλος ο κόσμος πίστεψε ότι τέλειωσε το ματς. Έτυχε να είμαι εγώ αυτός που λύτρωσε την ομάδα μου και φυσικά η χαρά ήταν μεγάλη».
Εν συνεχεία, ο Γεωργόπουλος ανέφερε χαρακτηριστικά για το πώς έζησε την περσινή και τη φετινή κατάσταση, η οποία είχε διαφορετικά συναισθήματα…
«Είμαι από την πρώτη στιγμή στην ομάδα. Αυτό που μπορώ να πω εγώ είναι ότι έμεινε ο κορμός και ήμασταν μια οικογένεια, από τον φροντιστή, τον προπονητή και όλα τα παιδιά.
Επίσης, ό,τι και να πω για τον κόσμο μας είναι λίγο. Μας στηρίζει όλο αυτό το διάστημα. Τους ευχαριστούμε πολύ και τους αφιερώνουμε αυτή τη χρονιά».
Μιχελακάκης: «Δεν μας αξίζει αυτό που συνέβη»
Ο Κώστας Μιχελακάκης, όπως και όλοι οι παίκτες της Επισκοπής, προσπάθησε να βάλει τα λόγια του σε μια λογική αλλά ο οποιοσδήποτε βρισκόταν στη θέση του, θα το έχανε λίγο. Εξέφρασε παράπονα για τη διαιτησία, δεν έθεσε άμοιρο ευθυνών τον εαυτό του όμως, ήταν φυσιολογικό να νιώθει πολλαπλές εκρήξεις μέσα του μ’ αυτό το αναπάντεχο φώτο φίνις του αγώνα…
«Το ποδόσφαιρο είναι ο βασιλιάς των σπορ. Είναι ένα ματς που παίζεται μέχρι το τελευταίο σφύριγμα και εν τέλει, κρίθηκε κυριολεκτικά στο τελικό σφύριγμα του διαιτητή. Το συναίσθημα που ένιωσα ήταν μεγάλο, ήταν βαρύ γιατί τέτοιες στιγμές δεν έχεις ανάσα από τον ενθουσιασμό. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα όμως ο ενθουσιασμός έγινε πίκρα.
Δεν θέλω να πω πολλά γιατί θα μιλήσω για τη διαιτησία… Δεν μπορώ όμως να μην πω ότι μέχρι το 93′ που πετύχαμε εμείς το γκολ, αμέσως μετά, ο διαιτητής θα μπορούσε να σφυρίξει τη λήξη. Από ‘κει και πέρα, φταίμε εμείς.
Έγινε ένα πολύ μεγάλο παιγνίδι, συναρπαστικό για τους φιλάθλους ως προς την εξέλιξή του.
Παίζαμε στην έδρα μας με μια εξίσου καλή ομάδα όπως εμάς. Συμφωνώ με τον Σάκη (σ.σ. Γεωργόπουλο), είναι πολύ δύσκολο να παίζεις ένα ντέρμπι και να κρίνεται όλο το πρωτάθλημα σ’ ένα ματς. Η ΑΕΜ ήρθε πολύ καλά στημένη, διαβασμένη, ήταν λίγο καλύτερη βάσει ευκαιριών στο α’ ημίχρονο όμως εμείς αλλάξαμε το πλάνο μας και βάσει της εικόνας μας στο β’ ημίχρονο είμαστε καλύτεροι παρ’ ότι τα φάουλ ήταν όλα υπέρ της ΑΕΜ (10 προς 1). Θέλω όμως να το αφήσω αυτό πίσω και να μιλήσω για την ομάδα μου, γιατί είμαστε καλύτεροι. Έτσι θεωρώ. Παράλληλα όμως, είμαστε και πολύ στεναχωρημένοι γιατί πραγματικά, δεν μας αξίζει αυτό που συνέβη. Η σοβαρότητα είναι που μετράει πάνω απ’ όλα αυτή τη στιγμή.
Συγχαρητήρια στην ΑΕΜ αλλά είναι λίγο άδικο αυτό που ζήσαμε. Το ματς είχε λήξει.
Είναι δύσκολο δίχως να χάνεις από τον αντίπαλο να χάνεις το πρωτάθλημα».