Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες, είθισται να γίνεται μια πολιτική ανασκόπηση του έτους που πέρασε. Οι στιγμές που συζητήθηκαν, επηρέασαν και στιγμάτισαν την πολιτική ζωή του τόπου. Αν χρειάζονταν να σχολιαστεί η σημαντικότερη για το 2018, τότε ίσως αυτή να ήταν η συμφωνία των Πρεσπών. Κι αυτό γιατί σε όλα τα υπόλοιπα θέματα λίγο έως πολύ συμφωνούμε ή διαφωνούμε, υπάρχουν όμοιες ή διαφορετικές προσεγγίσεις και απόψεις. Η αναγνώριση όμως από πλευράς της Ελλάδας ότι στα βόρεια σύνορά της υπάρχει ένα κράτος, οι πολίτες του οποίου φέρουν την μακεδονική εθνότητα και ομιλούν την μακεδονική γλώσσα, δεν έχει αυτά τα χαρακτηριστικά. Είναι μια κυβερνητική απόφαση με την οποία η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού είναι αντίθετη, ένα μικρό κομμάτι να μένει αδιάφορο, μια μειοψηφία να συμφωνεί και τελικά κανείς να μην καταλαβαίνει γιατί τώρα και γιατί με αυτόν τον τρόπο. Και αν χρειάζονταν να σχολιαστεί το πρόσωπο της χρονιάς, τότε ίσως αυτός να ήταν ο Μανώλης Πετσίτης. Από τα αλώνια στα σαλόνια, από τα 5.000 ετήσιο εισόδημα στα 200.000, από το σέρβις στις μεγάλες επιχειρήσεις, ο Μανόλο όπως τον αποκαλούν οι φίλοι και σύντροφοι του στο Μαξίμου, ζει το American dream στην δευτεροκοσμική βαλκανική εκδοχή του, απολαμβάνοντας όλους τους καρπούς που το «ηθικό πλεονέκτημα» της ιδεολογίας του προσφέρει.
Όμως δεν θα ήταν πρέπον να κλείσουμε έτσι το έτος γιατί δυστυχώς κάθε ματιά πίσω θα μας οδηγούσε αναπόφευκτα σε περισσότερα αρνητικά παρά θετικά γεγονότα. Αντί ανασκόπησης του 2018 λοιπόν, είναι προτιμότερο να κλείσουμε με μια επισκόπηση των σημαντικών γεγονότων που έχουμε μπροστά μας το 2019. Πέραν των διεθνών, γεωπολιτικών, γεωστρατηγικών και οικονομικών ανακατατάξεων, το 2019 έχει ιδιαίτερη πολιτική σημασία τόσο για την Ευρώπη, όσο και για την Ελλάδα. Οι ευρωεκλογές του Μαΐου είναι σύμφωνα με όλους τους αναλυτές, οι σημαντικότερες στην ιστορία του θεσμού από το 1979. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την θέση των ευρωσκεπτικιστικών και λαϊκιστικών δυνάμεων στο νέο ευρωκοινοβούλιο, καθώς και το τι θα συνεπάγεται ενδεχόμενη άνοδό τους για τον νέο πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και την πορεία Ευρωπαϊκής Ένωσης γενικότερα.
Εκτός από τις ευρωεκλογές, για την Ελλάδα ειδικότερα το 2019 επιφυλάσσει και άλλες 2 εκλογικές αναμετρήσεις. Από τη μία έχουμε τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, πάνω στη νάρκη της απλής αναλογικής που τοποθέτησε η παρούσα κυβέρνηση. Μια νάρκη που ενεργοποιήθηκε προκειμένου να καλυφθεί η αδυναμία εκπροσώπησης του κυβερνώντος κόμματος στην τοπική αυτοδιοίκηση. Από την άλλη έχουμε τις βουλευτικές εκλογές. Οι πρώτες βουλευτικές εκλογές εκτός προγραμμάτων στήριξης, θα είναι διαφορετικές από πολλές απόψεις. Μετά από 8 χρόνια κρίσης και αρκετούς μύθους να έχουν καταρριφθεί, υπάρχει ελπίδα εξορθολογισμού της εκλογικής μας συμπεριφοράς που θα στηρίζεται πλέον στα πραγματικά γεγονότα, στην εξέταση θέσεων και απόψεων, στη σύγκριση, στην αξιολόγηση και όχι στο θυμικό μας. Υπάρχει επίσης προσδοκία για επιστροφή στα μεγάλα ποσοστά εκλογικής συμμετοχής που χαρακτήριζαν το ελληνικό πολιτικό σύστημα και που τα τελευταία χρόνια είχαν φθίνει αρκετά.
Ας ευχηθούμε οι πολιτικές εξελίξεις του νέου έτους να φέρουν στον κόσμο, ευημερία, σταθερότητα, ασφάλεια, ευκαιρίες, ανάπτυξη και καταλαγιασμό πάσης φύσεως παθών. Ας ευχηθούμε η πολιτική να είναι περισσότερο ένα πεδίο σύνθεσης παρά σύγκρουσης. Ας ευχηθούμε η ανασκόπηση του 2019 του χρόνου τέτοιες μέρες, να είναι γεμάτη από θετικές αναφορές. Χρόνια πολλά και καλή χρονιά σε όλους.
* Ο Γεώργιος Νάστος είναι ιδιωτικός υπάλληλος – απόφοιτος του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης
<giorgos.nastos@gmail.com>