Παιγνίδια όπως το Σούπερ Καπ της Κυριακής είναι για να μένουν στη μνήμη όλων για ένα άτομο ή για μια ομαδική δουλειά. Φυσικά και ο Ρεθυμνιακός βασίστηκε στην ομαδική δουλειά για να αποτρέψει μια σούπερ κινητική ομάδα να μην του δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα.
Στο τέλος όμως, όλοι εστιάζουν στο ποια είναι τα πρόσωπα αυτά που μένουν. Ένα παραπάνω οι τερματοφύλακες για το μεγάλο λάθος ή τη μεγάλη απόκρουση που θα κάνουν.
Στην προκειμένη περίπτωση, ο Μενέλαος Δημητριάδης δεν περίμενε τη διαδικασία των πέναλτι για να αναδειχθεί ο καλύτερος παίκτης του Σούπερ Καπ. Τον τίτλο τον είχε καπαρώσει από την κανονική διάρκεια. Το θέμα ήταν εάν θα ανακηρυσσόταν MVP (μια και τον τίτλο τον κατακτά ο παίκτης του οποίου η ομάδα έχει κερδίσει).
Ο Κερκυραίος πορτιέρο που επανεμφανίζεται σ’ ένα εθνικό πρωτάθλημα έπειτα από αρκετά χρόνια (το είχε κάνει στο παρελθόν με Αστέρα Ρ., Αστέρα Περάματος και Ασή Γωνιά), θύμισε σε όλους γιατί θεωρείται ένας από τους καλύτερους τα τελευταία χρόνια στο ποδοσφαιρικό Ρέθυμνο.
Στο 2′ μπλόκαρε σταθερά έναν «κεραυνό» του Μυρθιανού και στο 3′ ένα πολύ δύσκολο διαγώνιο σουτ του Λίμα. Καθάρισε ό,τι προερχόταν από πλάγια (κοφτές μπαλιές), ενώ μόλις ένιωσε καλά, έβγαινε και στις ψηλές μπαλιές.
Εκεί όμως που κράτησε όρθιο τον Ρεθυμνιακό ήταν στις αποκρούσεις του 48′ και του 50′ στο τρομερό σουτ του Λίμα και την κεφαλιά του Ξεπαπαδάκη.
Σημειωτέων, στα πέναλτι, πέρα από την δύσκολη απόκρουση στο πολύ καλά εκτελεσμένο πέναλτι του Μπρίτο, έχει ακουμπήσει τις εκτελέσεις των Γκιόκα, Λίμα.